موزهٔ تسلیم بی قید و شرط نه روایتی منسجم و یکپارچه، که روایتی است چهلتکه از ژانرهای ادبی گوناگون در ساختاری پستمدرنیستی؛ زندگینامه است، خیالپردازی محض است، مستند است و توأمان سوررئالیستی.
پیر جوان هجده ساله ی بورژوایی است که در جنگ جهانی اول به خدمت فراخوانده می شود. می توان او را هملتی امروزی و مدرن دانست که در دوران پر از یاس جنگ جهانی اول زندگی می کند.
ویکرد وادالازکین به موضوعاتی چون عشق، مرگ، شهرت، خلاقیت و جستجوی معنی، در مقابل پس زمینهی تاریخی و جاری، به خواننده این امکان را میدهد که نگاهی عمیقتر به وضعیت جهانی کنونی بیندازد و به تفکر در مورد ارتباطات انسانی، تضادها و امکان پیشرفت در زمانهای سخت بپردازد.