کتاب «نادر پسر شمشیر» اثر نورالله لارودی یکی از مهمترین روایتهای زندگینامهای دربارهی
نادرشاه افشار، پادشاه مقتدر و در عین حال پرآشوب تاریخ
ایران است. نویسنده در این اثر، نه فقط به جنبههای نظامی و فتوحات نادرشاه، بلکه به مسیر انسانی و ذهنی او از دوران کودکی در خراسان تا پایهگذاری سلسلهی افشاریان میپردازد.
این کتاب در نخستین بار در سال 1321 منتشر شد و بهتدریج جایگاه ویژهای در میان آثار تاریخیروایی فارسی پیدا کرد، زیرا با نثری داستانی، منابع تاریخی را ترکیب میکند و چهرهای پرکشمکش، پرغرور و در عین حال تراژیک از نادرشاه نشان میدهد — مردی که با شمشیر برآمد و با شمشیر فرود آمد. لارودی علاوه بر بررسی نبردهای بزرگ چون کرنال و دهلی، به سیاست داخلی نادرشاه، رابطهاش با روحانیان، و تغییرات اجتماعی دوران افشاریه نیز میپردازد. کتاب حاصل تحقیق چندساله بر منابع کهن افشاری، اسناد سلطنتی و حکایات شفاهی است و سبکی دارد که ذهن خواننده را میان تاریخ واقعی و اسطورهی پرهیاهوی ایران در نوسان نگه میدارد.