اکثر ما به دانش و تخصص مان افتخار می کنیم و خیلی دوست داریم پای باورها و عقایدمان بمانیم...

ما همواره آن‌قدر به افرادی با استعدادهای ذاتی اهمیت می‌دهیم که از توجه به مستعدهای رشدپذیر غافل می‌شویم. همه می‌توانند به دستاوردهای بزرگ دست یابند و برای این کار نیازی نیست از بدو تولد نابغه یا ستاره باشند، چرا که پیشرفت بیشتر از میزان تلاش بستگی به میزان مهارت و انعطاف در یادگیری دارد. بنابراین پرورش مهارت‌های شخصیتی و توجه کافی به انگیزش منتج به ساختارهایی می‌شود که از طریق آن‌ها می‌توان فرصت‌هایی را برای کسانی که دست‌کم یا نادیده گرفته می‌شوند، ایجاد کرد.

باورها به آســـانی جهش یک ویروس از کسی به کسی منتقل نمی‌شوند. داســـتان واقعی تغییرات اجتماعی پیچیده‌تر است

خودتان را بررسی کنید...

رابطه ی بد مانند خاک بد است که مانع رشد هر یک از طرفین می شود...