در این کتاب از مجموعهی «آدمهای معمولی دنیا را تغییر میدهند» دربارهی زندگی ملاله یوسفزی میخوانیم. دختری که برضد بیعدالتی قیام کرد، آن هم زمانی که هرگونه نافرمانی بسیار خطرناک بود. ملاله دوست داشت به مدرسه برود و حتی بعد از حملهی گروهی قدرتمند در پاکستان که مخالف تحصیل زنان و دختران بودند، دست از اعتراض نکشید. ملاله در 17 سالگی برندهی جایزهی صلح نوبل شد و هنوز برای حقوق زنان و دسترسی کودکان در سراسر جهان به تحصیلات رایگان مبارزه میکند. باور نویسندهی این سریکتابها، یعنی برد ملتسر، این است که برای رسیدن به رویاها و ساخت جهانی بهتر، تنها کافی است که به قدرت درون خودمان باور داشته باشیم و از تلاش، سختکوشی و پشتکار دست نکشیم؛ چرا که حاصل کار، نه فقط زندگی خودمان که شاید زندگیهای بسیاری را در جهان دگرگون کند.