کتاب من فیروز دیلمی هستم

با پشت سپر خویش ضربه ای محکم به سینه اش کوفتم.شهر چند قدمی به عقب پرت شد و به زانو نشست.از شدت ضربه و درد تهوع آورش ،نفس شاهزاده ی حواس پرت بند آمد و صورتش برافروخت.قصدم آسیب رساندن نبود.هدفم این بود با این گوشمالی ،اشتباهاتش را گوشزدش کنم.