این کتاب از مجموعه درسگفتارهای هایدگر است با محوریت بررسی ارتباط منطق و فلسفه (متافیزیک) با توجه به نظریات لایبنیتس، فیلسوف هلندی و عقل گرای قرن هجدهم.

کتاب پیش رو متنی تخصصی در فلسفه‌ی علم است که بیش از هر چیز با دو موضوع «استقرا» و «قوانین طبیعت» گره خورده است. گرچه علم روشی یگانه ندارد، پیشرفت می‌کند و با آن می‌توانیم به شناخت دست یابیم

زمانی که لوی استروس در دهه‌ی ۱۹۳۰ و پس از تحصیل در رشته‌ی فلسفه، برای مأموریتی اداری عازم ایالات متحد آمریکا شد و سپس به‌دلیل شروع جنگ تا پایان آن در همان کشور باقی ماند، هیچ‌کس (و پیش از همه خود او) تصور نمی‌کرد که او انقلابی عظیم در علوم اجتماعی و به‌ویژه در انسان‌شناسی به پا کند.

منتقدان اسپینوزا اعتبار برهان‌های او را بی وقفه محل تردید قرار داده‌اند، منتقدانی که او را متهم کرده‌اند که ترکه استدلال را به طرف نتیجه دلخواه خمانده است...

بیهوده است بپرسیم بزرگترین فیلسوف جهان کیست: از سویی، بسیار راه های گوناگون برای به انجام رساندن فلسفه وجود دارد.

کتاب حاضر، دربردارندة گزیده‌ای از اندیشه‌های فلسفی، سخنان حکیمانه و گمانه‌های داوینچی است...