از زمانی که انسانها وجود داشته اند با مرگ عزیزان خود دست و پنجه نرم کرده اند. شاعران و نمایشنامه نویسان درباره ی ردای تاریک سوگ اشتیاق عمیق و احساس ویرانگر درد نوشته اند. اما تاکنون دیدگاه علمی اندکی درباره این تجربه ی جهانی داشته ایم ماری فرانسیس اکنر عصب شناسی درمانگر و متخصص برجسته ای سوگ در دانشگاه آریزونا درباره آنچه در مغز هنگام سوگ اتفاق می افتد یافته های انقلابی به اشتراک میگذارد و الگویی جدید برای درک عشق فقدان و یادگیری ارائه میدهد.
در کتاب مغز سوگوار، ماری فرانسیس اکنر پنجره ای جذاب و جدید به یکی از تجربیات برجسته انسانی باز می کند. اکثر دهه ها به تحقیق درباره تأثیرات سوگ بر مغز پرداخته است و در این کتاب با اشتیاق فراوان علم پیشرفته عصب شناسی را به زبانی قابل فهم ارائه می دهد و ما را در این مسیر هدایت میکند که چگونه عشق و سوگ در مغز رمزگذاری میشود عشق به نورونهای ما کمک میکند تا دلبستگیهایی با دیگران ایجاد کنیم اما با مرگ عزیزان تورونها درگیر فقدان میشوند به گونه ای که تصویر آینده بدون عزیزان میهم و غم انگیز میشود. بر اساس پژوهشهای پیش گامانه اکثر در زمینه تصویر برداری عصبی تحقیقات این حوزه و داستانهای واقعی زندگی او مغز سوگوار درست مانند یکی از بهترین کتابهای علمی عمومی عمل میکند. ترکیبی از داستان گویی علم قابل دسترس و دانش عملی که به ما کمک می کند. درک بهتری از سوگ داشته باشیم و با آرامش و لطافت بیشتری با آن روبه رو شویم و سوگمندان را درک کنیم