کتاب مغاک

«دونا ایملدا، صندوق‌دار سوپرمارکت با دیدن شادی مامان یک پاجوش برگ انجیری به او داد مامان آن را در گلدانی سفالی کاشت و روی میز قهوه خوری گذاشت. شاخه‌های برگ انجیری متمایل به زمین شد. بعد پدرم یک گلدان پر سیاوشان آورد و عمه آملیا به مناسبت سال روز تولدش یک گلدان گیاه چتری کوچک به او داد.
رفته رفته آپارتمان پر از گل و گیاه شد تا دیگر شد جنگل. همیشه گیاه‌ها را مظهر مرگ مادرم می‌دیدم مردن و باز زادن.»