مغز انسان علاوه بر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد، میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.
مغز انسان علاوهبر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.
مغز انسان علاوهبر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.
بدن انسان سیستم و ساختاری یکپارچه و پویاست که با حفظ هماهنگی در عملکردها و تواناییهایش، میتواند سالهای طولانی رشد کند، خود را ترمیم کند، با شرایط گوناگون سازگار شود و همچنان به حیاتش ادامه دهد.