صدرالدین عینی (۱۸۷۸-۱۹۵۴) از بزرگ‌ترین شاعران، نویسندگان، تاریخ‌نویسان و زبان‌شناسان فارسی‌گوی آسیای مرکزی است. آثار او نقشی ارزنده‌ در تحولات فرهنگی و ادبی ورارود (ماوراءالنهر) در سدۀ بیستم داشته است.

علوم اجتماعی، دین، قدرت، جامعه

«کشف» از نظر من، سعی بر آن دارد که حلقه ای از حلقه های مفقوده در مطالعات انسانی اجتماعی را به ویژه با محوریت مواجهه ایرانیان با دوران نوین (مدرن) و امور پیش آمده آن برجسته کند.

فارسی‌خوبودن به معنای قرارگرفتن در شبکه‌ای از روابط با مردمانی بود که اکنون در گروه‌های متفاوتی دسته‌بندی می‌شوند.فارسی‌خویی به معنای تعلق به یک جغرافیای مشخص نبود.

تغییری که باعث شد برابری طلبی در اجتماعات انسانی پدیدار شود ناشی از تغییر در طبیعت و جوهره انسان نبود، بلکه تغییر در روابط متقابل اجتماعی بود که کنترل برتری طلبی و خودخواهی نر غالب را ممکن می کرد.

این کتاب به دنبال آن است که مردم نگاران تازه کار را مرحله به مرحله راهنمایی کند. دانشجویان کارشناسی رشته های انسان شناسی، جامعه - شناسی علوم تربیتی و زمینه های علمی مرتبطی که مردم نگاری را به کار میبرند