ای بابا! این معلم ما هم که مدام اشکش به راه است! ماه شعر ملی است. خانم ماساتی که معلم برنامهی بچههای باهوش و بااستعداد است، به شعر و شاعری علاقهی زیادی دارد. غروب خورشید را که میبیند، احساساتی میشود و میزند زیر گریه. او فکر میکند پسرها باید احساساتی باشند و مدام با قافیه حرف میزند! یعنی زندگی ای. جی دوباره مثل اولش میشود؟