کتاب ماکاموشی (11) (نفرین هرم پنیری)

«اوهوی خان نوه! چطور جرئت می کنی این موقع روز بیای سر کاروبار؟! ها؟» خشکم زد. این صدای جیر را قبلا جایی نشنیده بودم؟ دستپاچه گفتم: «ولی پدربزرگ! ساعت تازه نه صبحه! دفتر روزنامه همین ساعت باز می شه.» پدربزرگ ویلیام سری تکان داد و جیغ زد: «مزخرف نگو! اصلا می فهمی نصف روز رو به جات خفته بودی خان نوه؟ من از ساعت شیش کله سحر اینجا م!!!»