این یکی از واکنشهای احتمالیای است که عنوان این کتاب برمیانگیزد . واکنش مزبور حاوی دو گونه اعتراض متمایز در باب نگارش این کتاب است . اولین اعتراض مربوط است به ایده در هم آمیزی روانکاوی و امر سیاسی . این ایدهای است که از قرار معلوم هر دو گروه روانکاوان و دانشمندان علوم اجتماعی با آن بیگانهاند. متخصصان علوم اجتماعی که از مخاطبان احتمالی این کتاب به شمار میآیند همواره به فروکاستن ساحت اجتماعی یا عینی به تحلیلی در سطح فردی یا ذهنی بدگمانند و در این باره دلایل خود را دارند . تردیدی نیست که باید از احاله روانشناختی یا به عبارتی درک پدیدههای اجتماعی– سیاسی با ارجاع به نوعی شالوده روانشناسانه ذاتِ روان اجتناب کرد