در واقع نوع رفتار و گفتار قورباغه و وزغ چنان ملموس است که گویی دو انسان با دو تیپ شخصیتی در موقعیت های مختلف رو درروی هم قرار گرفته اند. لوبل در این قصه قورباغه را شخصیتی باخرد و منطق برای مخاطب به تصویر می کشد و وزغ را موجودی به نسبت ساده لوح که با صداقت پذیرای خطاهایش است.