استریندبرگ را باید سلطان «من» نویسنده نامید. این داستان خود استریندبرگ بود «من» نویسنده همیشه همان و همیشه نوسازی شده.

شخصیت بخش مهمی از داستان، فیلمنامه و یا نمایشنامه را به خود اختصاص می‌دهد. در واقع اگر شخصیتی در کار نباشد، قصه‌ای هم شکل نمی‌گیرد که آغاز، میانه و پایان داشته باشد. بنابراین یک نویسنده در درجه‌ی اول باید توانایی خلق یک شخصیتی را داشته باشد که مخاطب بتواند با آن ارتباط برقرار کند....

در مسافرخانه‌ای دورافتاده در سرزمینی بی‌افق مادر و دختری زندگی می‌کنند که رؤیای رفتن در سر دارند. پسر خانواده پس از بیست سال دوری به سرزمینش باز می‌گردد که مادر و خواهرش را بازیابد و خوشبختشان کند. او را به جا نمی‌آورند. آلبر کامو از این «سوء تفاهم» تراژدی مدرن و تکان‌دهنده‌ای می‌آفریند.

هرگز این تلاش فانی را برای فرزندان یا همسری انجام نمی‌دادم، همسری که دیگری می‌تواند جایگزینش شود یا فرزندی که می‌توان یکی دیگرش را باردار شد اما چون پدر و مادرمان مرده‌اند نمی‌توانستم به برادران تازه‌ای امید داشته باشم....

پرچ زیتونتسیان (Պերճ Արմենակի Զեյթունցյան‎؛ زادهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۳۸ - درگذشته ۲۱ اوت ۲۰۱۷) یک فیلم‌نامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و سیاست‌مدار اهل ارمنستان بود.

رسوایی بارون بولیگرو که برای گروه مخاطب پسران زیر بیست ساله طبقه‌بندی شده مربوط به دوران قدیم است، زمانی که شوالیه‌ها و اژدهاها رو به روی هم قرار می‌گرفتند.