بزرگان فلسفه سیری کوتاه و متفاوت در تاریخ فلسفه از چند فیلسوف نامی است که فلسفه بدون نامشان چندان معنایی ندارد.

(نقد و بررسی فلاسفه)

تعداد بسیار اندکی، تفکر فرویدی را صرف نقد برخی از فرایندهای متمایزِ جوامعِ صنعتی مدرن کرده‌اند. اینکه خود فروید تا چه حد خواهان آن بود که به چنین نقدهایی بپردازد، مشخص نیست. وظیفه اصلی کتاب حاضر، بررسی این موضوع است. البته هیچ دلیلی وجود ندارد که گمان کنیم فروید می‌توانست همه استلزاماتی را که مستمراً از مضامین اصلی کارش اخذ می‌‌شود، توسعه بخشد. با این‌همه، جامعه‌شناسان تلاش نظام‌مندی برای توسعه این گونه استلزامات نداشته‌اند و واقعاً آن‌گونه که شایستۀ نظریۀ فروید بوده، بدان توجه نکرده‌اند.

ما همه دربارهٔ افلاطون و ارسطو، فیلسوفان یونان، و دکارت و کانت، فیلسوفان عصر جدید، بسیار خوانده و شنیده‌ایم. اما بین این دو گروه، بین عهد باستان و دوران رنسانس چطور؟ بی‌شک با نام اوگوستین قدیس، ژروم قدیس، فرانسوای قدیس، آبلار و توماس قدیس نیز آشنایی داریم. اما آیا می‌دانیم «تومیس» چیست؟ آیا ابن‌رشد، میمونید، گروستِت، راجر بیکن، رامون لول، مارسیل پادوآیی، و… را می‌شناسیم؟

(دیدگاه درباره حقیقت)

نیمن در کتاب حاضر تاریخ فلسفه‌ی مدرن را، از جنبش روشنگری تا به امروز، به‌منزله‌ی تلاشی درراستای کنارآمدن با شر روایت می‌کند و چشم‌اندازی فلسفی را به روی کسانی بازمی‌گشاید که به پرسش‌ در باب مرگ و زندگی، خیر و شر، رنج و معنا علاقه دارند.