شعر های این مجموعه هیچگاه در زمان حیات شاعر مجال نشر نیافتند و تنها پس از مرگ وی بود که اشعار منتشر نشده مشیری چاپ شدند.

آه، باران...؛ ریشه در اعماق اقیانوس دارد، شاید

گرگی خیره‌سر، هست پنهان در نهاد هر بشر!

حرکت شعر نیمایی، با آن پیچیدگی های زبانی و مفهومی اش، به سمت فراگیر شدن نیازمند چفت و بست های مناسبی برای فراگیر شدن بود که از عهده شعر نیما به تنهایی برنمی آمد