آری براستی.... که به زیبای بزرگان پارسی از هجران و وصال، شعرهای بسیار سروده‌اند از چشم و لب یار لیک هنگامه‌ی رنج در صنوبر غم هجرانش جدایی از چشم و لب یار نیست بلکه جدایی مردمان از یکدیگرند و هر شهر تاریخی که پاره‌ای از تن این مادر بزرگ ایران است به ناحق جدا شده جای زخمی ست عمیق از تبر دژخیمان این سرزمین بر جان این درخت کهنسال...