غم مرا درخت گردویی می‌ فهمد....

مفاجا اصطلاحی است قدیمی و به معنی اتفاقات ناگهانی...

این شعر را پیشکش می کنم- به همه آنان که تابوت برایم فراهم خواهند کرد...

نمی‌دانم چه بگویم. عشق بازی بود دیگر! سرو سری که مثل همیشه با لبخندها و دزدیده نگریستن‌ها و چشمک زدن‌ها آغاز می‌شود و از دیدارهای گه گاهی و طنازی و رمیدن‌ها و آرمیدن‌ها مایه می‌گیرد.

و شکل کودکیم روی شاخه‌های بلوط و شکل کودکیم روی شانه‌های پدر و شکل کودکیم روی بام تابستان تمام شب به سراغ ستاره‌ها می‌رفت و مادرم هر صبح مواظب من و خواب ستاره‌هایم بود.

(شعر کردی)