چشمه مست است ولی فرصت خوش نوشی نیست....

مجموعه‌ حاضر گرد آمده‌ای ست از غزل‌ های نوآیین من، است...

در من / زنی است / برگ هایش را / باد می برد / اشک هایش را آفتاب / آه / گل های آفتابگردانم / لب های کبودتان را / به نور / نزدیک می کنم.

هر روز به یک منظر خونین به در آیی هر دم متجلی تو به یک جلوۂ جانسوز از سوز غمت مرغ دلم هر شب و هر روز بانغمۀ نو تازه کند نوحه سرایی

شیرسنگی به پای شکسته اش نگاه می‌کند...