افلاطون در این کتاب از روش گفت‌ وگو استفاده کرده است. اصل گفت‌ وگوهای این کتاب به زمانی که افلاطون پنج ساله بوده، یعنی هنگام «صلح نیسیاس» بازمی‌ گردد

به طور سنتی، امتناع از کار به عنوان مرحله ای از مبارزه و کنشی خودانگیخته، همان ساختارهایی را هدف گرفته که مانعی بر سر راه آزادسازی واقعی کار هستند.

وظیفه‌ ما پیش از مقابله با جهانی‌سازی، می‌تواند تسخیر آن و استفاده از آن همچون ابزاری در راه نیل به نخستین انقلاب جهانی دموکراتیک بشر باشد.

این کتاب به زندگی رییس جمهور سابق شیلی- و دختر عموی او می‌ پردازد

این کتاب داستان دختر افغانی به نام زویا است.