کتاب زیگموند فروید

صدای فرهیختگان صدای آرامی است،اما تا زمانی که گوش شنوایی پیدا نکنند دست از تلاش برنمی‌دارند و در آخر پس از پذیرفته نشدن‌های بسیار به پیروزی می‌رسند، و این موضوع یکی از کورسوهای امید به آینده بشر است.