مارتین هایدگر یک نازی معمولی و از اعضای وفادار خرده بورژوازی استانی بود. او همچنین یکی از مهمترین فیلسوفان قرن بیستم بود. چگونه این ترکیب همزمان را درک کنیم؟ آیا باید تداعیهای داخلی و سیاسی هایدگر را در درک خود از اندیشه او لحاظ کنیم یا باید مستقل از سیاست منفور با کار فکری او رفتار کنیم؟ چگونه هر متفکری میتواند امر پیشپاافتادهای را با ایدهآل، یا پیگیری تحقیق فلسفی را با الزامات مشارکت مدنی آشتی دهد؟
در این کتاب آلن بدیـو و باربارا کاسن خود را در نامههای فیلسوف غرق میکنند تا به این پرسشها پاسخ دهند. آنها بر رابطهی عذابآور هایدگر با همسرش، الفریده هانا آرنت و زنان متعدد دیگر تمرکز میکنند و سطحی غیرعادی از صمیمیت را به دنیای شخصی و فکری او میآورند.