ما با دنیامون چی‌کار می‌کنیم؟ بهش جوشونده بابونه می‌دیم. همه می‌دونیم که این جوشونده ‌نه عوارض خاصی داره و نه فایده‌ای. عوضش درد نداره. با خودمون می‌گیم یه جوشونده بهش می‌دیم و صبر می‌کنیم...

(زندگی‌نامه و ریشه‌های فلسفی او)

او مانند حکیم ملاصدرای شیرازی، برهان و حکمت را با تصوف و عرفان جمع کرد و

اولین خاطره ای که به یاد ،دارم فکر می کنم مربوط به اواخر سال ۱۳۱۴ یا اوایل سال ۱۳۱۵ باشد در آن ،موقع من حدود ۴ یا ۵ سال داشتم

اردشیر محصص، طراح، کاریکاتوریست و نقاش ایرانی بود.