کتاب زبان دینی ذهن بشری

یکی از مهمترین استدلال هایی که در فلسفه دین معاصر به نفع خداباوری عرضه شده، تعمیم اعتبار معرفتی تجربه حسی به تجربه مفروض خدا است.
این استدلال مورد انتقادهایی قرار گرفته که مهم ترین آنها «تبیین مادی» و تنوع فرهنگی این تجربه است. نقطه پیوند این دو انتقاد، ارجاع تجربه خدا به ذهن انسانها است که از سویی چنین تجربه هایی را به فرایندهای عصب زیستی در مغز تحویل می برد و از سوی دیگر آنها را بازتاب تجربه های زیسته فرد صاحب تجربه در دین فرهنگ و جامعه اش می انگارد.
کتاب پیش رو با طرح موضوع «تجربه خدا در حوزه علوم شناختی و به ویژه فلسفه ذهن و زبان شناسی میکوشد فهم تازه ای از مادیت و فرهنگ مندی تجربه خدا عرضه کند و تبیین بهتری از ویژگی مادی این تجربه و تنوع فرهنگی آن به دست دهد. بدین قصد، نویسنده با اتکا به طبیعت گرایی زیست شناختی و طرحواره تصویری، تجربه خدا و زبان های بازنماینده آن را در چهارچوب آگاهی» و «استعاره» توضیح می دهد و واقعیت و تکثر آنها را با استناد به هماهنگی های دو نظریه در باب ذهن و زبان تبیین میکند.