کتاب رهبران جهان باستان (خشایارشا)

این کتاب با بهره‌گیری از منابع معتبر تاریخی، به بررسی زندگی خشایارشا، سیاست‌های حکومتی، جنگ‌ها، و نقش او در گسترش و تثبیت امپراتوری هخامنشی می‌پردازد. روایت روان و مستند آن، علاوه بر بازنمایی جنبه‌های سیاسی و نظامی، تصویری روشن از شخصیت و جایگاه این پادشاه در تاریخ جهان باستان ارائه می‌دهد.

خَشایارشای یکم (پارسی باستان: 𐎧𐏁𐎹𐎠𐎼𐏁𐎠؛ تلفظ: خْشَیارشا) مشهور به خَشایارشای بزرگ پسر داریوش بزرگ و ملکه آتوسا، دختر کوروش بزرگ، پنجمین شاهنشاه هخامنشی در میانه سال‌های ۴۸۵ تا ۴۶۵ پ.م. است.

داریوش بزرگ پسران بسیاری داشت و بزرگ‌ترین آن‌ها اَرته‌بَرزَن بود، با این وجود داریوش بزرگ، بزرگ‌ترین فرزندش از آتوسا، یعنی خشایارشا را به جانشینی برگزید. خشایارشا در سال ۴۸۶ در سن ۳۴ سالگی و پس از مرگ پدرش به پادشاهی رسید. او بر کشوری فرمان می‌راند که پرجمعیت‌ترین شاهنشاهی تاریخ جهان را دارا بوده و ۴۲ درصد از جمعیت کل جهان در این محدوده زندگی می‌کردند.