اگرچه این مدت آرزوی داشتم که مدتی تنها باشم، اما...

کاشکی اشتباه های بیشتری کرده بودم٬ اشتباه های درست و حسابی٬ یعنی واقعن کارهایی که راست راستکی غلط باشه٬ ولی عوضش اجازه نمی دادم حوادث من رو جایی ببرن که دوست ندارم.

اووه تیم در این کتاب موقعیتهای به نظر عادی روزمره شخصیت های داستانش را تعریف می کند.

شاید کسی که در صد سالگی می میرد، همان ترسی که در شش سالگی گلویمان را می گیرد

تولستوی نوجوانی خود را با مهر و محبت نمی نگرد و با آن که کودکی را سرچشمه زندگی می داند به دوران «نوجوانی» با لذت و تفاهم نمی نگرد و این معما را حل نشدنی باقی می گذارد.

داستان این رمان که از زمان معاصر شروع می شود، قصه در قصه است.