(برای من عشق تاریکی بود، نه روشنایی)

راز چیزی نیست که ویژگی خاصی داشته باشد، از پنهان کاری و سکوت یا از احتیاط و فراموشی به وجود می آید، از نگفتن یا تعریف نکردن

الیف شافاک در رمان ملت عشق، دو روایت موازی شگفت انگیز را پی گرفته است یکی معاصر و دیگری در قرن سیزدهم، در زمانی که مولانا با مرشد روحانی خود و درویشی خانه به دوش، شمس تبریزی مواجه می شود

(داستان های فارسی، قرن 14)

برمی گردم و از این سوی نرده ها تو را می بینم که با دامن سرخ کوتاه از پلّه ها بالا می روی

(بزرگترین عشقی که تاریخ رمان‌نویسی به خود دیده است)