درخت مثل خود آذر است، شوخ و شنگ و دیوانه. از مدت‌ها پیش پیله کرده‌ام به درخت.

آن ها همان چیزهایی را ،با من به منت باز می گردانند که من دورشان انداخته بودم اما به ازای چیزهای کم ارزش و حتی بی ارزش تمام وجود من را مطالبه میکردند.

ترلان سرش را تکان می‌دهـد. به همیـن سادگی کلمات محکم و آشنای زندگی‌ اش بی‌مصـرف شده بودند

عشق در یک نگاه شنیده بودم اما عشق در یک صدا؟ نه! هرگز!...

چیو زنده و سالمم؟ هان؟ بعد اون خمپاره کذایی تیکه‌های بدن منو از تو کفن کشیدن بیرون و به زور گچ و پلاتین به هم چسبوندن ولی...

حکیمه وسط مهمانی ولیمه حاج بهمن با دیدن لیلا، جاری‌اش به دنیای دیگری پرت می‌شود. این دنیای جدید با آنی که سال‌ها برای خود ساخته فرق دارد....