روزنوشت های سفری چند ماهه به سرزمین دوچرخه و لاله

داستان با احمد گل آغاز می شود. احمد گل رعیتی دهاتی ست و بر روی زمین های خانی کار می کند و سهمی به اندازه ی گذران روزگار می گیرد و باقی را به ارباب تحویل می دهد و هر روز گرسنه و فقیر تر از دیروز می شود. همسرش تسلیم مرگ شده است و ...

من نمى‏ دانم چرا تصور مى‏ كنيم كه آدميزاد مثل ساعت هاى شنى قديمى‏ ست كه با برگرداندن آن به يكباره مى‏ توان همه چيز را از نو شروع كرد؟ از نقطه صفر و بدون پيشينه قبلى با آمادگى كامل براى تبديل شدن به بهترين نسخه خود با تجربه گرفتن از ناكامى‏ ها و سَرخوردگى ‏هاى پشتِ سر!

«برای بار آخر بخند» اثری روایی و تازه در حوزه داستان نوجوان است. اثری که با نگاهی متفاوت به زندگی یکی از جوان‌ترین مرشد‌های زورخانه به نام مرشد عباس دائم الحضور، داستانی متفاوت از او و رفیق شفیقش پهلوان سعید طوقانی را بازگو می‌کند.

زندگی از قانون نانوشتۀ «گل نزنی، گل می‌خوری» تبعیت نمی‌کند!

عبدالخالق جوکار منم. همه ابزار کارم در این کیف چرمی بزرگ است که بوی الرحمانش سالهاست بلند شده.