خورشید مثل اسبی بالدار، بالای گودال آویزان مانده بود. با گردن شکسته و سری که خم شده بود روی سینه‌اش، انگار به سیا نگاه می‌کرد.

دلبستگی چیز عجیبی است

آخرین باری که با هم دعوا کردیم، در آپارتمان گیشا می‌نشستیم

به پدر که می رسم، شگفت زده، قبل از هر کلمه ای می پرسم: «مگه شما نمردین بابا؟»

سایۀ ریحان روی دیوار می رقصد