کتاب «رقص برای استالین» نوشتهی کریستینا ایزراهی روایتی مستند از زندگی یک بالرین جوان در دوران پاکسازیهای گستردهی اتحاد جماهیر شوروی است. محور اصلی کتاب داستان ناتالیا روزهوا است؛ رقصندهای که در دههی ۱۹۳۰ ستارهی نوظهور تئاتر بولشوی محسوب میشد و آیندهای روشن برای او پیشبینی میکردند. نویسنده با اتکا به اسناد تاریخی، روایتهای باقیمانده و فضای سیاسی آن دوران، تصویری روشن از سرنوشت هنرمندی ارائه میدهد که در میانهی بحرانهای سیاسی گرفتار شد.
ساختار کتاب بر پایهی مراحل مختلف زندگی ناتالیا شکل گرفته است. بخشهای ابتدایی به دوران کودکی او در خانوادهای اشرافی پیش از انقلاب میپردازد و سپس ورودش به مدرسهی بالهی بولشوی و پیشرفت سریعش را شرح میدهد. ایزراهی در ادامه نشان میدهد چگونه اجرای درخشان ناتالیا در بالهی «شعلههای پاریس» در سال ۱۹۳۶ توجه تماشاگران و حتی استالین را جلب کرد؛ رخدادی که برای بسیاری نشانهی آغاز مسیر حرفهای بلندمدت او بود. اما روند داستان ناگهان تغییر میکند. با آغاز موج پاکسازی بزرگ، پدر و برادر ناتالیا به عنوان «دشمنان خلق» بازداشت و اعدام میشوند و خود او نیز در پی ارتباط خانوادگی، از صحنه کنار گذاشته میشود و به گولاگ تبعید میگردد.