کتاب رقص با آوای حیات

در این کتاب تأمل برانگیز، دنیس نوبل نظریۀ نسبیت بیولوژیکی را فرموله می‌کند و تأکید می‌کند که موجودات زنده در سطوح مختلف پیچیدگی عمل می‌کنند و بنابراین باید از دیدگاه نسبیتی چند مقیاسی تحلیل شوند. نوبل توضیح می‌دهد که تمام فرآیندهای بیولوژیکی با استفاده از شبکه‌های مولکولی، سلولی و ارگانیسمی عمل می‌کنند. ماهیت تعاملی این فرآیندهای بنیادی در هسته نسبیت بیولوژیکی قرار دارد و به این ترتیب، تقلیل‌گرایی مولکولی ساده شده را به چالش می‌کشد. نوبل نشان می‌دهد که چنین دیدگاه یکپارچه‌ای به عنوان پیامد ضروری کاربرد دقیق ریاضیات در زیست‌شناسی پدیدار می‌شود. او با تکیه بر کار پیشگام خود در فیزیک ریاضی زیست‌شناسی، نشان می‌دهد که آنچه به دست می‌آید تصویری عمیقاً انسانی از نقش موجودات زنده در محدود کردن شیمی آن، از جمله ژن‌هایش، برای خدمت به ارگانیسم به‌عنوان یک کل، به‌ویژه در تعامل با محیط اجتماعی ارگانیسم است. این رویکرد انسان‌گرایانه و کل‌نگر دیدگاه مشترک ژن محوری که بسیاری در زیست شناسی و فرهنگ مدرن دارند را به چالش می‌کشد.