مادربزرگها و شاید حتی بشود گفت مادرهای ما فرزندآوری و بچهداری را جزئی از زندگی و زنانگیشان میدانستند؛ یک امر بدیهی که نیاز به فکر و دلیل و برنامه و تسهیلات ویژه نداشت. بچهها اگر خدا میخواست و به قول قدیمیها اجاق زنی کور نبود پشتهم میآمدند و بزرگ میشدند و خواهرها و برادرهای بعد از خودشان را هم هر طور بود بزرگ میکردند ازدواج و فرزندآوری با همه مشقاتی که داشت بدون تقدموتأخر بر کار دیگری عادی و بخشی از زندگی آدمها بود.