کتاب درسنامه صلح و حل تعارض (3) (پایدارسازی صلح)

بیشتر رشته‌های علوم انسانی به موضوع حیاتی تعارض و خشونت پرداخته‌اند اما در رشته پیش رو و جدید مطالعات صلح بسیاری از این رشته‌ها ماهیت متمایز و تازه می‌یابند؛ چرا که صلح برساختی اجتماعی با دلالت‌های سیاسی مستقیم است که آن رشته را با چارچوب‌های نظری و روش‌شناسی تجربی متفاوت به یک مبحث میان رشته‌ای تبدیل می‌کند.
در فصل نخست به این موضوع پرداخته می‌شود که جنسیت نه تنها نقطه‌ی تقاطع بسیاری از مسائل و حوزه‌های مرتبط با دانش صلح بلکه هسته‌ی احتمالی مطالعات کل‌گرا در مورد مسئله‌ی خشونت نیز هست. فصل دوم نویسنده به این می‌پردازد که خبرنگاری صلح صرفا گزارش اخبار صلح نیست. چنین حوزه‌ای طیفی از موضوعات، از کاربرد بینش و بصیرت این رشته، مجموعه‌ای از آنچه بنام مناقشه می‌شناسیم و می‌بینیم، پویایی و ظرفیت آن برای گذار تا کار روزانه ویرایش و گزارش اخبار را شامل می‌شود.
فصل سوم به چگونگی و چرایی ظهور تجارت صلح از لحاظ تاریخی، محیط زیستی و اخلاقی، ویژگی‌های کلیدی تجارت صلح آرمانی و جنبش‌های مربوطه و همچنین به موانع پیشبرد تجارت صلح و رویکردهایی برای کاهش آنها می‌پردازد.
در فصل چهارم نویسنده معتقد است روانشناسی صلح، به معنای ترکیب حوزه‌های مختلف دانش روانشناسی با هدف کاربرد در حوزه‌ی صلح نیست. در آن صورت این رشته صرفاً تلاشی برای تولید الگویی جدید از چیدن قطعات جورچین محسوب می‌شد و ارجاع به واژه‌ی صلح فقط ابزاری برای ایجاد رشته‌ای جدید در زیر مجموعه رشته‌ی روانشناسی بود؛ در حالی که همه‌ی قطعات این جورچین عمیقاً از ابتدا متفاوت هستند. در فصل آخر تحت عنوان بازاندیشی آموزش صلح در مورد پیوند میان محتوا، فرم و موقعیت‌های بافتاری به عنوان روندی اساسی برای تنظیم موقعیت‌های یادگیری مناسب که به تغییر اجتماعی منتهی می‌شوند، بحث خواهد شد.