"ما" در روزگار هزارسال بعد از انقلابی رخ می‌دهد که «دولت یگانه» را به روی قدرت آورد؛ روزگاری که بشر، عاقبت توانسته بر زمین چیره شود و آن را تحت سلطه‌ی خود دربیاورد و هر عنصر زمینی و طبیعی را پس رانده و دور خود را حصار کشیده است تا از بیرون،‌ از طبیعت (که آن را «دیگری» و بیگانه می‌داند)، گزندی به او نرسد.

(داستان نوجوان)

توشیکازو کاواگوچی در این کتاب زیبا و تأثیرگذار سؤال می‌کند که اگر می‌توانستی فقط یک بار به گذشته برگردی دوست داشتی چه کسی را ملاقات کنی؟

«پس هیچ‌کاری نمیشه برای تغییر زمان حال انجام داد؟» مونجی کادوکورا با کنجکاوی سرش را کج کرد و یک گلبرگ شکوفه‌ی گیلاس از لابه‌لای موهای خاکستری‌اش روی زمین افتاد. زیر نور کم لامپ‌های حبابدار که تنها نور کافه بود، صورتش را تقریبا به دفترچه یادداشتش چسبانده بود و به آن نگاه می‌کرد.

توشیکازو کاواگوچی با روایتی گرم و زیبا به این موضوع می‌پردازد که رها نکردن گذشته چگونه آینده را متأثر می‌کند و از خواننده می‌پرسد: اگر هیچ چیز زمان حال را تغییر ندهد، باز هم حاضری به گذشته سفر کنی؟

توشیکازو کاواگوچی با روایتی گرم و زیبا به این موضوع می‌پردازد که رها نکردن گذشته چگونه آینده را متأثر می‌کند و از خواننده می‌پرسد: اگر هیچ چیز زمان حال را تغییر ندهد باز هم حاضری به گذشته سفر کنی؟