کتاب «مردم فقیر»، شاهکار مسلم «فئودور داستایوفسکی» و نخستین رمان اوست که برایش شهرت بسیاری به همراه آورد و نام وی را در محافل ادبی روسیه بر سر زبان‌ها انداخت.

این جزیره از مدت‌ها قبل از ساخت بیمارستان، جزیره‌ی گمشدگان نامیده می‌شد.

ایسیدرو ویدال، مردی بازنشسته و نه‌چندان پرشور، یک روز صبح خود و دوستانش را در میانه‌ی جنگی غیررسمی می‌یابد؛ جنگی که در آن جوان‌ها به جان پیرها افتاده‌اند.

داستان «یوری ژیواگو» و عشق جاودانه‌اش (لارا) یکی از جذابیت‌های این داستان است.

نویسنده نه پدران مدرنیست سده بیستمی و پدربزرگ های سده نوزدهمی خود را انکار میکند و نه دربست می پذیردشان...