در کتاب قدرت فیلم، هاوارد سوبر، با لحنی آموزگارانه و همزمان صمیمی، از الف تا یای فیلم را در قالب مدخل‌هایی موجز و پرمغز درس می‌دهد.

گزارش این سوگ کتاب عادی نیست. به یک معنا، اصلا کتاب نیست؛ بیشتر نتیجه‌ تند خشمانه‌ روی کردن مردی است به آلامش، به وارسی آنها تا فهم بهتری بیابد این زندگی چه طلب دارد از مایی که باید باختن دل‌بندان‌مان را، درد و اندوه ناشی از آن را به انتظار بنشینیم.

او به هیچ‌جا تعلق نداشت، هیچ‌گاه عضو هیچ‌چیزی نبود، کارگردانی برایش یک تفریح تمام‌وقت بود!