کتاب خرمگس

وینیچ، با خلق سیمای یک قهرمان مبارز و در عین حال با نیرویی شگرف، نقاب تقدس را از چهره ی خادمان کلیسا می درد.
"آرتور" جوان گمان می برد که کلیسا راهنمای ملت است، اما در برخورد با واقعیات، پوچی این پندار را عمیقا درک می کند. نویسنده، افکار خود را بر پایه ی افکار انتزاعی بنا نمی کند بلکه به خلق سیماهایی زنده و درخشان می پردازد. سراسر رمان سرشار از عشق عمیق به انسان هاست. چهره ی خرمگس، درخشان ترین چهره ی یک مبارز واقعی در سراسر ادبیات جهان است.