لویناس این درسگفتارها را طی سال تحصیلی ۱۹۷۶ ۱۹۷۵ در دانشگاه سوربن ایراد کرد. این درسها شرح و تفسیرِ سه واژهاند: خدا، مرگ و زمان. شروع دورهها با دو واژهٔ مرگ و زمان است. برای نخستینبار، این دو مفهوم که در تمامی آثار لویناس حاضرند به تفصیل روشن میشوند. همزمان لویناس، با وارونهسازی فلسفهٔ هایدگر، پژوهش خود را در باب کلمهٔ «خدا» پی میگیرد. از آنجا که فلسفه، از همان آغازش، خدا و هستی را با هم درآمیخته است، هستی نیست که فراموش شده، بلکه پیشاپیش خداست که به محاق رفته است. لذا وظیفهٔ اندیشه آزادسازی خدا از سلطهٔ متافیزیک است. نهایتاً، در این درسگفتارها سه مضمون اصلی تأملات لویناس روشن میشود و در کنار آنها از مفاهیم بنیادین دیگری نیز سخن به میان میآید: مسئولیت، غیر، دیگری، صبر، گفتن، گفته، تعالی، شهادت، قداست و غیره