کتاب حافظ

حافظ یکی از آثار پرشمار بهاءالدین خرمشاهی در زمینۀ حافظ‌پژوهی است. همین اصطلاح ”حافظ پژوهی” را او باب کرده است. استاد دکتر منوچهر مرتضوی، بنیانگذار حافظ‌شناسی نوین ایران، کتاب حاضر را در جنب آثار دیگر مولف – از جمله حافظ نامه (چاپ هفدهم، 1385) و ذهن و زبان حافظ (چاپ هشتم، انتشارات ناهید، 1385) ، اثری برجسته و متفاوت شمرده است. در طبع ویراسته کتاب حاضر که چاپ چهارم آن است از زمانه و زمینۀ فرهنگی حافظ، از سبک نوظهور او در غزل، و برای نخستین بار از اندیشه و سلوک سیاسی او سخن می‌رود. همچنین اندیشه‌های فلسفی و کلامی و اندیشه‌های دینی و اعتقادات حافظ (و این که آیا شیعه است؟) نیز اندیشۀ عرفانی او و جایگاه و پایگاهش در عرفان اسلامی/ایرانی، و دو پیام با دستاورد بزرگ او – عشق و رندی – و سرانجام این موضوع که از حافظ چه می‌توان آموخت، مورد پژوهش قرار گرفته است. فصل نهایی کتاب، به کتاب شناسی توصیفی، یعنی معرفی ارزیابانه و انتقادی بیش از 110 کتاب حافظ پژوهانه اختصاص دارد.