شب بی‌پایان تاملی است درباب نسبت‌های نظری و تاریخی میان روان‌کاوی و سینما و به ارزیابی شباهت‌ها و تفاوت‌های «سینمای مبتنی بر نماکاوی» و کردار روانکاوانه می‌پردازند.