در الگوى هابز که تأثیرى ژرف بر فلسفه سیاسى ما برجا گذاشته است، قراردادى که قدرت و اختیارات را به حاکم تفویض مى‌کند مبتنى‌ست بر پیش‌فرض ترس متقابل و جنگ همه علیه همه: دولت آن [نیرویى] است که دقیقا براى پایان‌بخشیدن به ترس مى‌آید. در دولت امنیت این چارچوب وارونه مى‌شود: دولت دائما بر ترس [شهروندان] استوار است و باید این ترس را به هر قیمتى حفظ کند، چون کارکرد اصلى و مشروعیت‌اش را از آن مى‌گیرد...

(اوضاع اجتماعی،صفویان،ایران،907-1148ق)

کتاب "احترام"، درباره نظام‌های تأمین اجتماعی و به معنایی کلی‌تر درباره خود مفهوم رفاه اجتماعی و تمامی ساز و کارها، اندیشه‌های راهبردی و دیدگاه‌هایی است که از بیش از یک قرن پیش بر این مفهوم سوار شده‌اند.

نویسنده‌ی کتاب "کاش رنجی کم کنیم"، با بیان رنج و درد موجود در بخش‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه کنونی به زبانی تلخ و غم‌انگیز و با ارائه‌ی مثال‌هایی سازنده از جوامع دیگر، خواننده را با واقعیت‌های موجود در فضای کشور روبه رو می‌سازد بلکه راهکاری جهت رهایی بیندیشد و خود آغازگر تغییر باشد.

به هیچ‌کس خدمت نمی‌کنم؛ چه برسد به ابرقدرت‌ ها

چگونه انسان هم‌زمان می‌تواند بیمار، درویش، صحنه‌گردان شادی، نوع‌ دوست، هنرمند و دانشمند، مقدس و مجرم، دوستدار طبیعت و هیولای ویرانگر آن باشد؟