به طور کلی این کتاب تحلیلی از ماهیت جامعه‌ی بشری و حکومت ارائه می‌کند و به شرایطی می‌پردازد که شکل‌گیری یک جامعه‌ی مشترک‌المنافع را ضروری می‌کند و اصولی را به عنوان زیربنای یک جامعه‌ی پایدار و عادلانه معرفی می‌نماید.

بهیموت تنها کاربرد نظریه‌ی عمومی لویاتان در یک نمونه‌ی خاص تاریخی نیست، بلکه زمینه‌ی پیدایش حوزه‌ی فکری دیگری در اندیشه‌ی هابز را فراهم می‌کند و به تولید «دانش سیاسی» جدید می‌انجامد که می‌توان از آن به‌عنوان آموزش یا تربیت سیاسی نام برد.

(متون علوم سیاسی قدیمی تا 1800م)