کتاب توت کهن، درخت من نوشته اسدالله شعبانی داستانی شاعرانه و لطیف است که پیوندی عمیق میان کودک و طبیعت برقرار میکند. این کتاب با نگاهی نوستالژیک و سرشار از احساس، رابطه دوستی یک کودک با درختی کهنسال را به تصویر میکشد و ارزشهای دوستی، خاطره و احترام به طبیعت را به زیبایی روایت میکند.
در شهری که تمام فضاهای سبز آن به آپارتمان تبدیل شده، هنوز خانه باغ زیبایی با درخت توت کهنی در حیاطش باقی مانده است. آقا خان بساز و بفروش شهر تصمیم میگیرد به هر قیمتی که شده، آن خانه باغ را از چنگ پیرمرد صاحبش درآورد و آن را تخریب کرده و ساخت و ساز کند. اما پیرمرد زیر بار نمی رود. نوههای پیرمرد که به درخت توت کهن دلبستگی زیادی دارند، با هم کلاسیها و معلمشان دست به کار میشوند تا نگذارند این اتفاق بیفتد