این واژه از دوران قرون وسطی به ما منتقل شده است و نمایانگر مخالفت با آزادی بیان و آزادی عقیده و اندیشه است. تفتیش عقاید یک رویداد یکسویه نبود؛ به عبارت دقیقتر، این اقدام شامل هیئتهای داوری مجهز بسیاری بود که کلیسای کاتولیک تلاش میکرد از طریق آنها به یکپارچگی مذهبی موردنظر خود برسد. این اقدام توسط دستگاه کلیسا انجام میشد، که شامل روحانیون قدرتمند و کارکنان آنها بودند و اداره بازجوییها، دادگاهها و زندانها که به عنوان مقدس مشهور شدند، بر عهده داشتند. بسیاری از افراد در دادگاههای تفتیش عقاید به جرم ارتداد، شرک، و جادوگری متهم میشدند.