مؤلف بر پایه‌ی منابع تاریخی پرشمار به‌گونه‌ای قانع‌کننده نشان می‌دهد که در جنگ‌هایی که ایران روزگار ساسانی در طول همه‌ی تاریخ خود بدان‌ها می‌پرداخت، در کنار رسته‌های خشکی‌رو، ناوگان جنگی نیز نقشی معین (و گاه تعیین‌کننده) داشته است.

مردمان ایران چه واکنشی در برابر فتح مسلمانان داشتند؟ نخبگان موجود با چه سرعتی با وضع جدید ساختند و در آن جذب شدند؟

نسبت دیو و اژدها و پری با «خیال» را پس از اسلام در متون دری - که وجه غالب ادبیات پس از اسلام است - در حماسه‌ها و داستان‌های منظوم و منثور و روایت‌های شفاهی می‌توان بازجست.

چگونه و چرا ایران که دین اسلام را با آغوش باز پذیرفته بود، باز زبان فارسی و هویت متمایز خود را حفظ کرد؟

اگر در دنیای باستان سیر می کنیم و طالب آنیم که از وقایع گذشته های دور درک نسبتا درستی کسب کنیم، باید توقعات مدرنیستی خود را کنار بگذاریم

(اوضاع اجتماعی ایران، تاریخ ایلخانان)