اهمیت سینمای فرهادی، مشخصا از چهارشنبه سوری به بعد، تلاش برای درونی کردن خود بحران گسست است...

رایت می کند که چطور یکی می کوشد دیگری را تحت سلطه خود درآورد.

چند عابر در این سو و آن سو می پلکند

یک روایت عاشقانه...

می دانم که همه، مرا آدمی پلید و بد ذات می نامند، کوتوله ای هرزه و بی بند بار، دوستانم و زنان زندگی ام، مرا بهتر می شناسند

دیوونگی نکنم؟ چه جوری می تونم با شعورم نفس بکشم؟