در آپارتمانی کوچک، دو مرد که با نام «سیاه» و «سفید» شناخته می شوند، مکالمه ای را آغاز می کنند که گذشته ی هر کدام از آن ها را به تصویر می کشد و خاستگاه های دو جهان بینی کاملا متضاد را آشکار می کند.
غفاری در این مقالات به تحلیل انواع مخاطب در سینما میپردازد و از رسالتی که فیلمساز در قبال تماشاچی بر عهده دارد سخن میگوید. وی به مقایسهی سینمای ارزشمندی که مردم را متفکر بار میآورد با سینمایی که تماشاچی را تنبل میکند؛ میپردازد.