میلتون فریدمن تنها یک اقتصاددان نبود؛ او یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین مدافعان آزادی فردی در قرن بیستم بود. او به میلیونها نفر در سراسر جهان آموخت که میان آزادی انتخاب در بازار و آزادی بیان عقیده و سبک زندگی پیوندی ناگسستنی وجود دارد. فرید من با سلاح منطق اقتصادی، به جنگ ایده هایی رفت که به بهانه ی منفعت عمومی، قدرت دولت را گسترش داده و آزادیهای فردی را محدود می کردند. این کتاب که به قلم استیون لند سبرگ نوشته شده عصاره ای درخشان ترین ایده های فرید من را در اختیار شما قرار می دهد. شما با خواندن این اثر به درکی عمیق از مفاهیم کلیدی او دست خواهید یافت از تحلیل هوشمندانه اش درباره ی پول و تورم گرفته تا نقد ویرانگرش بر برنامه های هزینه ای دولت و خدمت سربازی اجباری فرید من به ما نشان میدهد که چگونه راه حل بسیاری از مشکلات اجتماعی، نه در برنامه ریزی متمرکز دولتی بلکه در آزادسازی خلاقیت و انرژی میلیونها انسان در یک بازار رقابتی نهفته است.
کتاب «ایده های بنیادین میلتون فریدمن بیش از یک درس اقتصاد است؛ این کتاب یک مانیفست قدرتمند در دفاع از جامعه ای آزاد و مرفه است و خواندن آن برای هر شهروند علاقه مند به سرنوشت خود و جامعه اش ضروری است.
میلتون فریدمن (Milton Friedman) (۳۱ ژوئیه ۱۹۱۲ – ۱۶ نوامبر ۲۰۰۶) اقتصاددان، آمارشناس و نویسندهٔ آمریکایی بود که بیش از سه دهه در دانشگاه شیکاگو تدریس کرد. کارهایش در زمینه اقتصاد کلان، اقتصاد خرد، تاریخ و آمار اقتصادی است. در ٬۱۹۷۶ نوبل اقتصاد را به دلیل پژوهش بر تحلیل مصرف، نظریه و تاریخچه پولی و پیچیدگی سیاست پایدارسازی گرفت. او به عنوان یکی از رهبران مکتب اقتصادی شیکاگو، تأثیر شگرفی بر برنامه پژوهشی حرفهٔ اقتصاد گذاشت. یک ارزیابی از اقتصاددانان، فریدمن را دومین اقتصاددان محبوب قرن بیستم پس از جان مینارد کینز، خواند و اکونومیست او را «اثرگذارترین اقتصاددان نیمهٔ دوم قرن بیستم… احتمالاً کل آن» توصیف کرد.
چالشهای فریدمن با آنچه سپس نظریه «کینزی خام» (در برابر نو کینزی) خواند با باز تفسیر او در دهه ۱۹۵۰ از تابع مصرف آغاز شد، و او مخالف اصلی سیاستهای دولتی کینزی شد. او در اواخر دهه ۱۹۶۰ شیوه خود را (در کنار همه جریان اصلی علم اقتصاد) استفادهکننده از «ابزار و زبان کینزی» و با این حال ردکننده نتیجهگیریهای «ابتدایی» آن توصیف کرد. طی دهه ۱۹۶۰ او مروج سیاست اقتصاد خرد جایگزین بود که «مانیتاریسم (پول گرایی)» شناخته میشود. نظریه او بیان میکرد که یک نرخ «طبیعی» بیکاری وجود دارد و استدلال میکرد که دولتها میتوانند اشتغال را بیشتر از این نرخ زیاد کنند (مثلاً با افزایش نیاز مجموع با ریسک شتاب دادن به تورم) او استدلال میکرد که منحنی فیلیپس پایدار نیست و پیشبینی کرد که به رکود تورمی منجر خواهد شد. فریدمن با وجودی که با وجود فدرال رزرو مخالف بود استدلال میکرد که در شرایطی که این نهاد وجود دارد، بسط دادن کوچک، ثابت ذخیره پولی تنها سیاست بخردانه است.
فریدمن مشاور اقتصادی رونالد ریگان، رئیسجمهور جمهوریخواه ایالات متحده بود. فلسفه سیاسی او فضایل نظام اقتصادی بازار آزاد با دخالت حداقلی دولت را ستایش میکرد. او یک بار گفت که بیش از همه به نقش خود در حذف سربازگیری در ایالات متحده افتخار میکند و در پی حمایت او از حق انتخاب مدرسه ، او بنیاد فریدمن برای انتخاب آموزشی را بنیان نهد. او در کتاب ۱۹۶۲ خود، سرمایهداری و آزادی، از سیاستهایی چون ارتش داوطلبانه، نرخهای مبادله آزادانه شناور، حذف مجوزهای پزشکی، مالیات بر درآمد منفی و ووچر آموزشی دفاع کرد. ایدههای او در حوزه سیاست پولی، مالیاتگیری، خصوصیسازی و مقررات زدایی، بر سیاستهای دولتی؛ بهویژه در دههٔ ۱۹۸۰ اثر گذاشت. نظریه پولی او، بر شیوه پاسخ فدرال رزرو به بحران اقتصادی جهانی ۰۸–۲۰۰۷ اثر گذاشت.
آثار میلتون فریدمن مشتمل بر تک نگاریها، کتابها، مقالات دانشورانه، ستونهای مجلات، برنامههای تلویزیونی، ویدئوها و سخنرانیهای بسیار است و حوزه گستردهای از موضوعات از اقتصاد خرد، اقتصاد کلان، تاریخ اقتصادی، و مسائل سیاست عمومی را در بر میگیرد. کتابها و نوشتههای او بهطور گسترده خوانده شده و اثر بینالمللی داشتهاند، از جمله بر کشورهای سابقاً استالینیست.